Home
กำเนิดภาษาไทย
เรียนรู้พยัญชนะไทย
มาตราตัวสะกดของไทย
>
วิดีโอ
ภาษาไทย เรียนรู้สระ
>
วิดีโอ
แผนการสอน
Level 1
>
คำศัพท์ในบทเรียน
Level 2
>
คำศัพท์ในบทเรียน
Level 3
>
คำศัพท์ในบทเรียน
Level 4
>
คำศัพท์ในบทเรียน
หลักภาษาไทย
อักษรควบกล้ำแท้และอักษรควบกล้ำไม่แท้
การใช้ รร หัน
ตัวการ์รันต์
การเขียนสะกดคำ
>
คำที่มักเขียนผิด
ชนิดของคำในภาษาไทย
>
คำนาม
คำกริยา
คำสรรพนาม
คำบุพบท
คำสันธาน
คำวิเศษณ์
คำอุทาน
ประโยค
>
ประโยคบอกเล่า
ประโยคคำถาม
ประโยคขอร้อง
ประโยคปฏิเสธ
ประโยคแสดงความต้องการ
ประโยคคำสั่ง
สำนวน สุภาษิต คำพังเพย
สำนวนเกี่ยวกับสัตว์
การบ้าน
แบบฝึกหัด 1
แบบฝึกหัด 2
แบบฝึกหัด 3
แบบฝึกหัด 4
แบบฝึกหัด 5
Contact
Admin
สถานที่ท่องเที่ยวในประเทศไทย
อักษรควบกล้ำแท้ และ
อักษรควบกล้ำไม่แท้
อักษรควบกล้ำ
คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัวประสมสระเดียวกัน โดยพยัญชนะตัวหลังเป็น ร, ล หรือ ว คำควบกล้ำแบ่งออกเป็น ๒ ประเภท ได้แก่
๑. คำควบกล้ำแท้
๒. คำควบกล้ำไม่แท้
๑. คำควบกล้ำแท้
เป็นคำที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็น ก ข ค ต ป ผ พ และพยัญชนะตัวหลังเป็น ร ล ว ออกเสียงควบกล้ำ เช่น
กร
าบ
พร
ะ
ขรุขร
ะ
คร
อบ
ครั
ว
ตร
าก
ตร
ำ
ปรั
บ
ปรุ
ง
พร้
อมเ
พรี
ยง
กล
มเ
กลี
ยว
กว้
าง
ขว
าง
ขวั
กไ
ขว่
เ
คว้
ง
คว้
าง
พล
าด
พลั้
ง
ผลีผล
าม
๒. คำควบกล้ำไม่แท้
มีอยู่ ๒ ประเภท ได้แก่
๒.๑
คำควบกล้ำไม่แท้ที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็น ซ ศ ส พยัญชนะตัวหลังเป็น ร ให้ออกเสียงเฉพาะพยัญชนะ ตัวหน้า เช่น
เสร็จ อ่านว่า เส็ด
จริง อ่านว่า จิง
ปราศรัย อ่านว่า ปรา – ไส
๒.๒
คำควบกล้ำไม่แท้ที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็น ท พยัญชนะตัวหลังเป็น ร ให้ออกเสียง ทร เป็น ซ
ทราย อ่านว่า ซาย
ทรัพย์ อ่านว่า ซับ
ทราบ อ่านว่า ซาบ